Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Βίντεο_Β


Βιβλίο Εικαστικών Γ΄ Γυμνασίου


4η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

ΘΕΜΑ 1: Αφηρημένη Τέχνη - τα μη παραστατικά έργα



Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζεται φωτογραφικό υλικό έργων τέχνης από το βιβλίο των εικαστικών της  Γ΄ Γυμνασίου και συγκεκριμένα από την «4η Διδακτική ενότητα: Σύγχρονες μορφές εικαστικών τεχνών»,  θέμα 1:  Αφηρημένη Τέχνη - τα μη παραστατικά έργα, κεφάλαιο 1.1 Τι είναι η Αφηρημένη Τέχνη (Αφαίρεση), κεφάλαιο  1.2 . Οι δυο κατευθύνσεις της αφαίρεσης.


Πηγή : http://ebooks.edu.gr/2013/course-main.php?course=DSGYM-C115


Βίντεο_Α


Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Εικαστικά Ε΄-Στ΄ Δημοτικού: « Οι καλλιτέχνες διαλέγουν χρώματα »

«Τα χρώματα έχουν τη δυνατότητα να ανακινήσουν τα αισθησιακά βάθη των ανθρώπων.»




  Bίνσεντ Βαν Γκογκ. Καφενείο στο δρόμο. Νύχτα. 1888, Λάδι σε καμβά, Βασιλικό Μουσείο Κρέλλερ - Μύλλερ, Όττερλο - (Εικόνα 1)
Πηγή: ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ».
Βιογραφία καλλιτεχνών -   Bίνσεντ Βαν Γκογκ - Ανρί Ματίς - Πάμπλο Πικάσο. 

                                                                                      

 Ανρί Ματίς. Αρμονία σε κόκκινο. 1908-1909 -Λάδι σε καμβά,  Αγία Πετρούπολη, Hermitage Museum                 (Εικόνα 2)
Πηγή: ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ».
Βιογραφία καλλιτεχνών -   Bίνσεντ Βαν Γκογκ - Ανρί Ματίς - Πάμπλο Πικάσο. 



Πάμπλο Πικάσο. Η τραγωδία. 1903 - Λάδι σε καμβά, Εθνική Πινακοθήκη της Τέχνης, Ουάσινγκτον, ΗΠΑ (Εικόνα 3)
Πηγή: ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ».
Βιογραφία καλλιτεχνών -   Bίνσεντ Βαν Γκογκ - Ανρί Ματίς - Πάμπλο Πικάσο. 



                       





Δωδεκαμερής χρωματικός κύκλος



Ο χρωματικός Κύκλος του Ίττεν είναι ένας δωδεκαμερής χρωματικός κύκλος που περιλαμβάνει βασικα, συμπληρωματικά και παράγωγα χρώματα.




Θερμά και Ψυχρά χρώματα

Τα χρώματα στη ζωγραφική αποδίδουν διαφορετικές διαθέσεις και συναισθήματα και μπορούμε να τα χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες στα θερμά και στα ψυχρά.


 
wrm-cl-GR.gif
Θερμά / Ψυχρά χρώματα.

Τα θερμά χρώματα (το κίτρινο, το κόκκινο και το πορτοκαλί με όλες τις ενδιάμεσες αποχρώσεις τους) προκαλούν συναισθήματα ενθουσιασμού, καλής διάθεσης και ζωντάνιας.

Τα ψυχρά χρώματα (το μπλε, το μοβ και το πράσινο με όλες τις ενδιάμεσες αποχρώσεις τους) προκαλούν συναισθήματα, ηρεμίας, γαλήνης αλλά και θλίψης.

 

Ιμπρεσιονισμός

 

Ο ιμπρεσιονισμός στη ζωγραφική χαρακτηρίζεται από τις παρακάτω βασικές τεχνικές:
  • Μικρές και συχνά εμφανείς πινελιές που δημιουργούν ένα χαρακτηριστικά παχύ στρώμα μπογιάς στον καμβά. Με αυτό τον τρόπο δεν μπορούν να αποτυπωθούν πολλές λεπτομέρειες του θέματος αλλά γενικά χαρακτηριστικά του.
  • Χρήση κυρίως των βασικών χρωμάτων, με μικρή ανάμειξη μεταξύ τους (η διαδικασία της ανάμειξης αυτής γίνεται από τον ίδιο τον θεατή του έργου).
  • Σπάνια χρήση του μαύρου χρώματος, μόνο στις περιπτώσεις που αποτελεί μέρος του θέματος. Οι ιμπρεσιονιστές δεν χρησιμοποιούσαν το μαύρο χρώμα προκειμένου να επιτύχουν σκιάσεις ούτε το αναμείγνύαν με τα βασικά χρώματα.
  • Απουσία διαδοχικών επιστρώσεων χρώματος. Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφιζαν πιο γρήγορα, χωρίς να περιμένουν απαραίτητα το χρώμα να στεγνώσει.
  • Έμφαση στον τρόπο που το φως ανακλάται πάνω στα αντικείμενα, αποτύπωση του θέματος με ένα είδος επιστημονικού ενδιαφέροντος.
  • Ζωγραφική κυρίως σε ανοιχτούς χώρους, συνήθως με φωτεινά και έντονα χρώματα.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι τεχνικές αυτές συναντώνται και σε προγενέστερους ζωγράφους, όμως οι ιμπρεσιονιστές τις χρησιμοποίησαν συστηματικά. Αξίζει ακόμα να σημειωθεί πως οι ιμπρεσιονιστές ευνοήθηκαν και από την ανακάλυψη των προ-επεξεργασμένων χρωμάτων (παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται και σήμερα), γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν για να ζωγραφίζουν σε ανοιχτούς χώρους. Παλαιότερα κάθε ζωγράφος ήταν αναγκασμένος να δημιουργήσει ο ίδιος τα χρώματα αναμειγνύοντας τα διάφορα υλικά.
Όταν το λευκό φως διαθλάται, αναλύεται στο χρώματα του ηλιακού φάσματος. Είναι τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Όλα τα χρώματα της ίριδας εμπεριέχονται στα τρία βασικά χρώματα : το κίτρινο, το κόκκινο και το μπλε.
Τα δευτερεύοντα ή παράγωγα χρώματα προκύπτουν από την ανάμιξη δυο βασικών και είναι το πορτοκαλί το μωβ και το πράσινο. Κάθε βασικό χρώμα έχει για συμπληρωματικό του το παράγωγο χρώμα που δεν το περιέχει.
Αυτό γίνεται φανερό από το ακόλουθο σχήμα.

Το Μωβ αποτελείται από Κόκκινο και Μπλε (δεξιά του και αριστερά του στο σχήμα) και δεν περιέχει Κίτρινο που είναι το συμπληρωματικό του (στο σχήμα ακριβώς απέναντί του).
Το Πορτοκαλί αποτελείται από Κόκκινο και Κίτρινο και δεν περιέχει Μπλε που είναι το συμπληρωματικό του (στο σχήμα ακριβώς απέναντί του)
Το Πράσινο αποτελείται από Μπλε και Κίτρινο και δεν περιέχει Κόκκινο που είναι το συμπληρωματικό του.
Δύο συμπληρωματικά χρώματα που παρατίθενται πλάι-πλάι φαίνονται πιο ζωηρά και λαμπερά.
Οι Ιμπρεσιονιστές το γνώριζαν και το εκμεταλλεύτηκαν για να δώσουν στους πίνακες τους λάμψη και παλμό. Γι’ αυτό ζωγραφίζουν συχνά πράσινα λιβάδια ανθόσπαρτα με κόκκινες παπαρούνες. Επίσης οι Ιμπρεσιονιστές αποδίδουν με τα θερμά χρώματα το φως (κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί) και με τα ψυχρά την σκιά (μπλε και μωβ).

 

 

Ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες

                                
Πηγή: Βικιπαιδεια



Οι χρονικές περίοδοι κατά τις οποίες έζησαν οι σημαντικότεροι Ιμπρεσιονιστές
 Πηγή: Βικιπαιδεια